Pies domowy – udomowiona forma wilka szarego, ssaka drapieżnego z rodziny psowatych (Canidae), uznawana przez niektórych za podgatunek wilka, a przez innych za odrębny gatunek, opisywany pod synonimicznymi nazwami Canis lupus familiaris lub Canis familiaris. Od czasu jego udomowienia powstało wiele ras,
znacznie różniących się morfologią i cechami użytkowymi. Rasy pierwotne
powstawały głównie w wyniku presji środowiskowej. Rasy współczesne
uzyskano w wyniku doboru sztucznego.
Zmysły
- Najważniejszym zmysłem dla psa jest węch.
Zaczyna się nim posługiwać już jako ślepe szczenię. Psy poddane
odpowiednim szkoleniom wspomagają służby mundurowe w tropieniu i
rozpoznawaniu przestępców na podstawie śladów zapachowych zostawionych
na miejscu, w którym tamci przebywali. Proces oswajania nowego, młodego
psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko
odzież przepojoną zapachem właściciela. Bardzo często zdarza się, że
pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego odzieży.
- Wzrok.
To, co pies zobaczy nie będzie miało dla niego znaczenia, dopóki nie
rozpracuje tego węchem i/lub słuchem. Wzrok psa jest słabszy niż
człowieka, a objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania
przedmiotów czy osób nieruchomych, a także brakiem widzenia obiektów
dwuwymiarowych. Pies za to dobrze sobie radzi w słabym świetle
(wspomagając się zmysłem węchu i słuchu). Rasa psa determinuje nie tylko
siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz dotyku.
- Słuch.
Zmysł słuchu w hierarchii psa stoi za węchem i przed wzrokiem. Psy mają
znacznie czulszy słuch niż człowiek i mogą słyszeć dźwięki o
częstotliwości lub tonacji dla człowieka niesłyszalnej, a zasięg słuchu
jest znacznie większy w porównaniu ze słuchem człowieka. Większa czułość
słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u
niego ból. Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od
kłapouchych. Układając psa należy do niego mówić cicho, ponieważ
zakrzyczany czworonóg może z czasem przestać zwracać uwagę na głos swego
pana. Odpowiednią modulacją głosu właściciel może skutecznie wpływać na
psa.
- Dotyk.
Wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała. Najważniejsze
są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy
te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich strzyc.
- Smak.
Wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych. Zmysł ten nie ma
dla psa znaczenia w odbieraniu wrażeń otaczającego świata
